عیسی علی نبیناوعلیه السلام خطاب به اصحاب خویش فرمود:
اى حواریّون من از شما درخواستى دارم که مىخواهم
آن را بر آورده سازید،
حواریّون گفتند:
هر حاجتى دارى ما حاضر به انجام آن
هستیم،
پس عیسى (ع)برخاست و پاهاى آنها را شستشو داد،
آنها با شرم و خجالت گفتند:
اى روح خدا، سزاوار است ما پاى تو را شستشو دهیم،
امّا عیسى (ع)
فرمود:
من سزاوارترین مردم براى خدمت به عالم هستم،
بدانید همان طور که من براى شما تواضع کردم، شما هم بعد از من در میان مردم تواضع کنید،
سپس فرمود:
بر شما واجب است که تواضع کنید، چون حکمت با تواضع رشد مىکند نه با
تکبّر،
همان طور که گیاهان در دشت مىرویند، نه در روى کوه
« قصص الأنبیاء، ص:583»
